Τα Αριστεία Ζωής περιλάμβαναν οχτώ κατηγορίες, έτσι όπως περιγράφονται στην ειδική έκδοση του περιοδικού FORMA, η οποία επίσης αναρτήθηκε στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.aristeiazois.gr. Αυτά είναι τα παρακάτω και απευθύνονται:
1. Αριστείο Σθένους: Στον άνθρωπο που αντιμετώπισε με περισσή δύναμη την ασθένειά του και με δικά του μέσα πρωτοστατεί στην ψυχολογική υποστήριξη άλλων ασθενών με την ίδια νόσο
2. Αριστείο Θέλησης: Σε άτομο με αναπηρία που αντιμετωπίζει τη δυσκολία ως ευκαιρία υπέρβασης
3. Αριστείο Ανθρωπιάς: Στους ανθρώπους που τη μεγάλη στιγμή του πόνου «απαλύνουν» τον πόνο τους με τη σκέψη της προσφοράς ζωής σε συνανθρώπους τους (δωρητές οργάνων)
4. Αριστείο Εθελοντισμού: Στον εθελοντή ή στην εθελόντρια που προσφέρει έμπρακτα και ουσιαστικά την πολύτιμη συμπαράστασή του σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη
5. Αριστείο Συμπαράστασης: Σε νοσηλευτικό προσωπικό που σε όλη την πορεία της επαγγελματικής του καριέρας ασκεί ουσιαστικό λειτούργημα
6. Αριστείο Δράσης: Σε διασώστες που επεμβαίνουν αμέσως παρέχοντας τις πολύτιμες και πολλές φορές σωτήριες Πρώτες Βοήθειες
7. Αριστείο Υποστήριξης: Σε ένα σωματείο που μέσα από τη μακροχρόνια πορεία του έχει αποδεδειγμένα ταχθεί στην ψυχολογική αλλά και έμπρακτη υποστήριξη των ασθενών
8. Αριστείο Προσφοράς. Σε Μη Κυβερνητική, Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση που προσφέρει ουσιαστικό κοινωνικό έργο εξασφαλίζοντας όλους τους απαραίτητους πόρους για τη διατήρηση στη ζωή με αξιοπρέπεια
Σε κάθε κατηγορία συμμετείχαν πέντε υποψήφιοι, οι οποίοι επελέγησαν από έναν μεγαλύτερο αριθμό ατόμων ή οργανώσεων και τελικά τα Αριστεία Ζωής απονεμήθηκαν σε 6 πρόσωπα και 2 σωματεία που ανέδειξε το αναγνωστικό κοινό του περιοδικού FORMA μέσα από τη διαδικασία ψηφοφορίας.
Στην κατηγορία του Αριστείου Συμπαράστασης επελέγησαν πέντε νοσηλεύτριες:
1. Η κα Διαμαντίνα Δαπεργόλα Αθηναίου, η οποία επί 28 έτη εργάζεται στο πλευρό των ψυχιατρικών ασθενών και συνέβαλε ουσιαστικά στην ψυχιατρική μεταρρύθμιση στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο της Κέρκυρας
2. Η κα Καλομοίρα Θωμάτου, η οποία είναι από τις πρώτες νοσηλεύτριες που περιέθαλψε οροθετικούς ασθενείς και συνεχίζει να εργάζεται στη Μονάδα Ειδικών Λοιμώξεων του ΓΝ Αθηνών «Γ. Γεννηματάς»
3. Η κα Ζωή Λειβαδίτου, η οποία επί 26 χρόνια εθελοντικά βρίσκεται εκεί όπου η ανάγκη την καλεί, ενταγμένη στο δυναμικό Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων
4. Η κα Μαρία Τσερώνη, η οποία συμμετέχει σε αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης είτε εθελοντικά, είτε μέσω του Εθνικού Κέντρου Επιχειρήσεων Υγείας όπου εργάζεται
5. Η κα Παναγιώτα Τσούγια, η οποία είναι η πρώτη νοσηλεύτρια που μαζί με το υπόλοιπο επιστημονικό προσωπικό έστησαν το 1980 τη Μονάδα Αιμοκάθαρσης στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού» και πλέον εργάζεται ως Διευθύντρια Νοσηλευτικής Υπηρεσίας στο ίδιο νοσοκομείο
Όλες οι συνάδελφοι νοσηλεύτριες εκπροσώπησαν επάξια το Αριστείο Συμπαράστασης, το οποίο τελικά απονεμήθηκε στην κα Μαρία Τσερώνη.
Αυτοί που βραβεύτηκαν είναι οι παρακάτω: (όπως καταγράφονται στο Δελτίο τύπου περιοδικού FORMA)
Λέττα Χατζή για το Αριστείο Σθένους
Στα 18 της υποβάλλεται σε εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς. Στα 40, της χτυπά την πόρτα ο καρκίνος μαστού. Ταξιδεύει στην Αμερική για θεραπεία και επιστρέφει για να συμβάλλει με όλη της την καρδιά, στη δημιουργία ενός συλλόγου για τον καρκίνο του μαστού. Παραμένει Πρόεδρος του συλλόγου Άλμα Ζωής για 8 χρόνια και συνεχίζει το έργο της ως αντιπρόεδρος.
Με την εθελοντική της δράση αποτελεί πρότυπο ζωής για εκατοντάδες γυναίκες με καρκίνο μαστού.
Η Λέττα Χατζή επιλέγει να αντιμετωπίζει τη ζωή με χαμόγελο και αισιοδοξία, μετατρέποντας την αρρώστια σε δύναμη, το φόβο θανάτου σε εφαλτήριο ζωής, το «εγώ» σε «εμείς».
Μίλτος Παπαγεωργίου για το Αριστείο Θέλησης
Δεκαοχτώ (18) χρόνια πέρασαν από το αυτοκινητικό ατύχημα που τον καθήλωσε σε αναπηρικό αμαξίδιο. Απόφοιτος της σχολής Καλών Τεχνών δηλώνει ότι καμιά φορά η δυσκολία μπορεί να λειτουργήσει αντίστροφα και δημιουργικά απέναντι στη ζωή, που την χαρακτηρίζει η ευκολία.
Το ατύχημα άλλαξε τη ζωή του. Η αναγκαστική «βουτιά» στο εγώ του τον συνέδεσε με τον πραγματικό εαυτό του, οπότε και με την τέχνη του.
Για το Μίλτο Παπαστεργίου το ατύχημα του προσέφερε την πολυτέλεια του χρόνου σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από την έλλειψή του.
Αλκιβιάδης Γιαννούλης για το Αριστείο Ανθρωπιάς
Όταν το 2003 η σύζυγός του διαγνώστηκε με νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου. ξεκίνησε ο αγώνας τους για εύρεση μοσχεύματος. Την ημέρα που μαθαίνουν για τη νέα μέθοδο μεταμόσχευσης από ασύμβατο δότη, η απόφαση για τον Αλκιβιάδη Γιαννούλη είναι εύκολη. «Εφόσον ζει ο άνθρωπος με ένα νεφρό, δεν το συζήτησα καν. Είπα ότι θα χαρίσω το νεφρό μου κι έτσι θα ζήσει η γυναίκα μου».Η διαδικασία ήταν επώδυνη και χρονοβόρα, με τον κύριο Γιαννούλη να υποβάλλεται για 2 μήνες σε ανοσοκαταστολή και ειδικές θεραπείες αλλά η μεταμόσχευση ήταν τελικά απόλυτα επιτυχής.«Μετά τη μεταμόσχευση η ζωή έχει γίνει όπως παλιά».
Μιχάλης Θαλασσινός για το Αριστείο Εθελοντισμού
Είναι εθελοντής διασώστης εδώ και 15 χρόνια και ασθενής σακχαρώδη διαβήτη τύπου I. Η απόφασή του να ασχοληθεί με τις διασώσεις είναι απόρροια της ασθένειάς του.
«Ήταν ένας τρόπος να πω ότι δεν χρειάζομαι βοήθεια από κανέναν. Αντίθετα μάλιστα, μπορώ εγώ να βοηθήσω τους άλλους!».
Ο Μιχάλης Θαλασσινός αποτελεί το παράδειγμα του ανθρώπου που αποδεικνύει ότι όλα είναι δυνατά, αρκεί να το θέλεις. Κατέρριψε το στερεότυπο του άρρωστου διαβητικού παιδιού και απέδειξε ότι τελικά η θέληση του μυαλού είναι σημαντικότερη από τη δύναμη του σώματος.
Μαρία Τσερώνη για το Αριστείο Συμπαράστασης:
Η Μαρία Τσερώνη είναι νοσηλεύτρια και συμμετέχει από το 1994 σε αποστολές Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων αλλά και του Εθνικού Κέντρου επιχειρήσεων Υγείας του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης με προορισμό χώρες που έχουν ανάγκη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
Η εικόνα ενός μικρού κοριτσιού από το Αφγανιστάν να μαραζώνει από υποσιτισμό και να μην ενδιαφέρεται καν για το παιχνίδι που της πήραν δώρο, έχει σφραγιστεί στο μυαλό της.
Η διάθεσή της να προσφέρει είναι μια εσωτερική ανάγκη να δώσει κάποια πράγματα σε συνανθρώπους της που το έχουν πραγματικά ανάγκη.
Ευγενία Κατσαρού για το Αριστείο Δράσης
Ήταν μαθήτρια λυκείου όταν κινδύνεψε να πνιγεί στη θάλασσα. Χρειάστηκαν 4 χρόνια για να ξεπεράσει το φόβο της και να αποφασίσει να γίνει ναυαγοσώστρια, βρίσκοντας έτσι νόημα μέσα από την έννοια της προσφοράς.
Το 2005 η παραολυμπιονίκης Τζέσι Σάκσε κινδυνεύει να πνιγεί στη θάλασσα της Νέας Μάκρης. Χρειάστηκαν 10 λεπτά για να σωθεί η ζωή της αθλήτριας, χρόνος που φάνηκε αιώνας στην Ευγενία Κατσαρού.
Για τη ναυαγοσώστρια Ευγενία Κατσαρού όλες οι διασώσεις, μια προς μια, ζωντανεύουν στη μνήμη της τη δική της εμπειρία.
Πανελλήνιος Σύνδεσμος Νεφροπαθών υπό αιμοκάθαρση ή μεταμόσχευση για το Αριστείο Υποστήριξης
Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Νεφροπαθών υπό αιμοκάθαρση ή μεταμόσχευση ιδρύθηκε το 1975 από μια ομάδα αιμοκαθαιρόμενων νεφροπαθών με στόχο να δοθεί η δυνατότητα να ζήσουν όλοι οι νεφροπαθείς, να ζήσουν για περισσότερο χρόνο και να ζήσουν καλύτερα.
Σήμερα χάρη στους αγώνες του Πανελλήνιου Σύνδεσμου Νεφροπαθών, οι νεφροπαθείς ενισχύθηκαν ψυχολογική, βελτίωσαν σημαντικά την ποιότητα και το επίπεδο της ζωής τους, αλλά πάνω απ΄όλα, κατοχύρωσαν τα δικαιώματά τους.
Μη κερδοσκοπική εταιρεία «Μέριμνα» για το Αριστείο Προσφοράς:
Με την ίδρυση της εταιρίας «Μέριμνα» το 1995, 9 επιστήμονες άγγιξαν ένα θέμα που συνήθως κανείς δεν έχει τη δύναμη να αγγίξει. Το θάνατο και την αρρώστια.
Η μη κερδοσκοπική εταιρία «Μέριμνα» βοηθά παιδιά και οικογένειες που βιώνουν την εμπειρία της απώλειας να την κατανοήσουν και να την αντιμετωπίσουν σωστά. Παράλληλα, ευαισθητοποιεί την ελληνική κοινωνία σε θέματα που αφορούν στην ποιότητα ζωής των παιδιών που αντιμετωπίζουν την αρρώστια ή το θάνατο.
Δύο ακόμα Αριστεία Ζωής, απονεμήθηκαν σε δύο Έλληνες ιατρούς που εκπροσωπούν το χώρο των μεταμοσχεύσεων, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, και αποτέλεσαν επιλογή της συντακτικής ομάδας του περιοδικού FORMA. Πρόκειται για τους: Δρ. Ανδρέα Τζάκη και τον κο Πέτρο Αλιβιζάτο.
Το ρόλο απονεμητών, ανάμεσα σε άλλους, ανέλαβαν οι: Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο Δήμαρχος Αθηναίων, Νικήτας Κακλαμάνης, η τέως Νομάρχης Αττικής Φώφη Γεννηματά, η τέως υπουργός Παιδείας, Μαριέττα Γιαννάκου και ο Πρόεδρος του ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ., Ιωάννης Πιερρουτσάκος.
Η όλη εκδήλωση προκάλεσε έντονη συναισθηματική φόρτιση εκπέμποντας μηνύματα αισιοδοξίας για έναν καλύτερο κόσμο, όπου ο εθελοντισμός και η προσφορά με οποιοδήποτε τρόπο είναι δράση των πολλών και όχι των λίγων.
Πρώτη στη σειρά βραβεύτηκε η νοσηλεύτρια κα Μαρία Τσερώνη, η οποία αντιφώνησε τα παρακάτω:
«Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους συνετέλεσαν στο να βρίσκομαι σήμερα εδώ μαζί σας. Ευχαριστώ, τους διοργανωτές αυτής της εκδήλωσης, που συμπεριέλαβαν και τους νοσηλευτές στις ομάδες εθελοντισμού και κοινωνικής προσφοράς, όλους όσους συμμετείχαν σε αυτή τη διαδικασία, αλλά και τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση (ΜΚΟ) «Γιατροί του Κόσμου», το Κέντρο Ελέγχου Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ.) όπως και το Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων Υγείας (Ε.Κ.ΕΠ.Υ.), όπου εργάζομαι, που μου δίνουν τη δυνατότητα να συμμετέχω σε αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας και υγειονομικής περίθαλψης.
Ειλικρινά, δεν αισθάνομαι ότι έχω κάνει τίποτα παραπάνω από αυτό που κάθε φορά μου ζητάει η ψυχή μου. Συνεπώς δεν έχω κάνει τίποτα περισσότερο από το να καλύπτω μια εσωτερική μου ανάγκη. Ο μόνος λόγος που αποδέχτηκα αυτή τη βράβευση ήταν για να αναδείξω αυτά, που έχει να προσφέρει το επάγγελμά μου, η Νοσηλευτική. Αυτό το βραβείο λοιπόν ανήκει στη Νοσηλευτική και μόνο έτσι, ως μία εκπρόσωπός της, μπορώ να το δεχτώ.
Η Νοσηλευτική επιστήμη δεν βασίζεται μόνο στις θετικές επιστήμες, αλλά έχει έντονες καταβολές και επιρροές και από τις κοινωνικές επιστήμες. Δεν είναι τυχαίο, ότι διεθνώς οι νοσηλευτές αποκαλούνται συνήγοροι των ασθενών. Επίσης οι έννοιες της συμπαράστασης και της προσφοράς, που αποτελούν χαρακτηριστικά του εθελοντισμού, είναι και χαρακτηριστικά της νοσηλευτικής. Σαφώς, δεν υπονοώ βέβαια, ότι Νοσηλευτική και εθελοντισμός είναι το ίδιο. Απλά πιστεύω ότι η νοσηλευτική έχει κάτι από τη «γοητεία» του εθελοντισμού. Όπως επίσης, ακράδαντα πιστεύω ότι η νοσηλευτική στη χώρα μας θα βρει τον ουσιαστικό της ρόλο, αλλά και τη μέγιστη κοινωνική αποδοχή μόνο αν συνεχίσει δυναμικά να εργάζεται και να συνεργάζεται για το όφελος των ασθενών και των ανθρώπων γενικότερα.
Καθημερινά, γύρω μας υπάρχουν άνθρωποι, που έχουν ανάγκη τη βοήθεια, τη συμπαράσταση, αλλά και την αντίδρασή μας. Σήμερα, τα βλέμματα όλων μας είναι στραμμένα στη Λωρίδα της Γάζας γνωρίζοντας όμως, πως τέτοιες σκηνές φρίκης και τραγωδίας επαναλαμβάνονται καθημερινά, πέρα από τα φώτα της δημοσιότητας σε όλον τον πλανήτη. Δε χρειάζεται να πάει κανείς μακριά. Ακόμα και στις διπλανές μας πόρτες ίσως υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ανάγκη για φροντίδα, συμπαράσταση και ανθρωπιά.
Αν προσπαθήσει ο καθένας μας να αντιδράσει με τον τρόπο του σε όλα αυτά, θα επιβεβαιωθούν τα λόγια του Αιγύπτιου Νομπελίστα συγγραφέα, Ναγκίμπ Μαχφούζ που χαρακτηριστικά έχει γράψει: «Το Αγαθό νικά καθημερινά. Ίσως το Κακό είναι ασθενέστερο απ’ ότι φανταζόμαστε. Μπροστά μας υπάρχει μια ακλόνητη απόδειξη: αν το Καλό δεν νικούσε, τότε τα πλήθη των περιπλανώμενων ανθρώπων δε θα μπορούσαν να αναπτυχθούν και να πολλαπλασιαστούν».